pəncərə

» yüklə [dəyirman - pəncərə]


xatirələr oyatdı pəncərə nəyə görə
hər şey başladı pəncərədən əvvəlcədən
adi kəlmədən, daha nədən
gəlməkdən, getməkdən, məhəllə, məktəbdən
bir yerdə, hə, gizlincə gəzməkdən
ilk sevgi, məhəbbət beləcə yarandı
bu taleh, qismət gecədən qaradı
o bilmədi, nədən başladı soyuqluq
gün gəldi görüşlər kəsildi bir yolluq
qalsada sevdiyi uşaqlıq illərində
yaşadı sevgisi ürəyində, dərində
bir gündə o qaldı yalqız
fikirində yalnız o qız, o qız


ay məni məndən alıb gedən
dərdlərim dərdə salıb gedən
ləzzəti çörəyimdə, ağrısı kürəyimdə
həsrəti ürəyimdə qalıb gedən


gecə çatdı səhərə
lay-lay dedim şəhərə
açılmadı bir kərə
pəncərən, pəncərən, pəncərən


var bu məhəbbətin davamı
pəncərənin o yanı, qız olan yanı
yağışlar çizgiləridi dünyanın
o qız yenə pəncərədə göründü
kənardan adicə görüntü
əslində xəstəlik üzüntü
həkimlər deyirdi şəfasız
oğlan düşünürdü vəfasız
pəncərədə görüşdü onun baxışları
pəncərədə öpüşdü onun baxışları
pəncərəyə düzdü naxışları
gözündən süzülən yağışları
çalışdı yarından olsun uzaq
səbəbi o qıza bəllidir ancaq
bu sevgi naminə ayrılsaq açma
pəncərəni açmaq, uçmaq


bir daha gəldim o yerlərə
tanış küçə, tanış pəncərə
bir ömür yaşayaydıq, bir günlük qovuşaydıq
bir anlıq qayıdaydıq o illərə

gecə çatdı səhərə

lay-lay dedim şəhərə

açılmadı bir kərə

pəncərən, pəncərən, pəncərən

son nöqtəyə yaxınlaşmaq

olmamaq qorxusunu aşmaq

əziyyətlə rahatlaşmaq

zülümdən zülmətə bir anlıq uçuş

payızın xəzan nəfəsi

yolu qısaltmaq həvəsi

ömrün sonuncu qəfəsi

möhlətdən qismətə bir anlıq uçuş

nə acizlik, nə igidlik,

həm ölülük, həm dirilik

bir bilirik, min bilmirik

cəhlətdən cənnətə bir anlıq uçuş

cəhlətdən cənnətə, 

bəlkədən, əlbəttə birinci

son dəfə xəlvətdən xəlvətə
eyvandan həyətə
bir anlıq uçuş, 
sürünməkdən qurtuluş

gecə çatdı səhərə

lay-lay dedim şəhərə

açılmadı bir kərə

pəncərən, pəncərən, pəncərən